Jako rodzice dwu- lub wielojęzyczni pragniemy przekazać naszym dzieciom nasz ojczysty język. To pragnienie często jest „intuicyjne”: dzielimy się z dziećmi naszym językiem, bo wydaje nam się to jak najbardziej naturalne. Wielu z nas nie wyobraża sobie, żeby nasze dziecko nie znało naszego języka. Żebyśmy mówili do niego inaczej niż w języku, który wynieśliśmy z dzieciństwa i do którego jesteśmy przywiązani emocjonalnie.
Do czego służy język? Język jest środkiem do komunikowania się, umożliwia przekazywanie uczuć i emocji, daje dostęp do kultury, z której się wywodzi.
I to właśnie ta kultura jest największym bogactwem, jakie możemy ofiarować naszym dzieciom.
- W jaki sposób do tego doprowadzić?
- Na czym polega dwukulturowość?
- Jakie ma znaczenie dla dziecka i dla rodzica?
- I praktycznie: jak ją rozwijać w naszych codziennych relacjach z dziećmi?
Te kwestie i wiele innych zostały poruszone w naszej rozmowie „Od dwujęzyczności do dwukulturowości”. Zapraszam do posłuchania.
Dwukulturowość jest pojęciem dużo szerszym niż dwujęzyczność. Można być osobą dwujęzyczną nie będąc dwukulturową, trudno natomiast być osobą dwukulturową, nie będąc jednocześnie dwujęzyczną.
Dwujęzyczność jest niezbędnym warunkiem, żeby móc w pełni osiągnąć dwukulturowość.
Dlatego jeśli Twoje dziecko nie mówi jeszcze po polsku albo nie rozumie polskiego, zapraszam do bezpłatnej rozmowy online. Opowiesz mi o swoich trudnościach, a ja wyjaśnię Ci, w jaki sposób mogę Ci pomóc. Link do rozmowy: TUTAJ.
Jeżeli powyższy artykuł zainspirował Was do refleksji, podzielcie się nią z nami w komentarzach pod artykułem.