Sposób, w jaki dziecko przyswaja nowe umiejętności i wykazuje się nimi, zależy w głębokiej mierze od jego osobowości. Niektóre dzieci uczą się szybciej, inne wolniej, niektóre od razu używają nabytych kompetencji, inne czekają, aż opanują je w sposób satysfakcjonujący i dopiero wtedy zaczną ich używać na co dzień w obecności innych osób. Istnieją więc różne strategie używania języka mniejszości.
Postawa ekspresyjna i analityczna
Tak samo jest z nauką języka, bez względu na to, czy chodzi o pierwszy język dziecka, czy nie. Jest to szczególnie widoczne w procesie nabywania języka mniejszościowego u dzieci dwujęzycznych. Dzieci używają różnych strategii, poznając nowe umiejętności, w zależności od własnej osobowości. Wyróżnia się więc dwie główne postawy dzieci: ekspresyjną i analityczną (B. Abdelilah – Bauer „Le défi des enfants bilingues” i R. Bijeljac-Babic „L’enfant bilingue, de la petite enfance à l’école”).
Ekspresyjna osobowość
Niektóre dzieci mówią od razu w drugim języku i nie przeszkadza im to, że robią błędy. Przywiązują one wagę do samego komunikowania się, a nie do poprawności języka, czyli do narzędzia, którego do tego używają. Są to na ogół dzieci o ekspresyjnej osobowości, które interesują się przede wszystkim osobami i pragnę nawiązać z nimi kontakt. Dlatego też łatwo przyswajają one skomplikowane zwroty, dużo powtarzają, dzięki czemu robią większe i szybsze postępy w nauce języka.
Podejście analityczne
Z kolei w drugiej grupie znajdują się dzieci, które czekają, aż dobrze opanują język, zanim zaczną naprawdę go używać. Interesują się bardziej rzeczami i przedmiotem rozmowy, znają dużo rzeczowników, określeń i ciekawi ich język i jego struktura. Jest to podejście analityczne. Te dzieci szybciej uczą się słów i gramatyki.
Jeśli interesuje Was nauka mówienia u dwujęzycznych dzieci, zachęcam Was do lekury artykułu: „Czy dwujęzyczne dzieci później zaczynają mówić?”
A Wasze dzieci? Do której „kategorii” należą? Jeżeli mielibyście ochotę podzielić się z nami Waszymi spostrzeżeniami, refleksjami albo uwagami na ten temat, serdecznie Was do tego zapraszam.
Dziękuję za artykuł, to wiele wyjaśnia. Mój syn na przykład na początku mówił tylko po francusku, ale rozumiał po polsku. Po dwutygodniowym pobycie w Polsce, jakby coś mu się przestawiło i zaczął mówić także po polsku ☺.
Hello Flo, cieszę się, że Twoj syn przestawił się na polski! To potwierdza znaczenie pobytów w Polsce i wyłącznego kontaktu z naszym ojczystym językiem. Pozdrawiam!