Dwujęzyczne wychowanie to piękna, ale i wymagająca droga. Wielu rodziców, mieszkających za granicą, podejmuje świadomą decyzję o przekazywaniu dziecku języka polskiego jako języka rodzica. Początkowo pełni entuzjazmu, planujemy książki, piosenki, rozmowy, regularne wyjazdy do Polski. Ale z czasem motywacja do przekazywania języka polskiego może zacząć spadać. Dlaczego tak się dzieje – i co wtedy zrobić?

Kiedy codzienność bierze górę – a rezultatów nie widać

Zabiegane poranki, obowiązki domowe, szkoła, praca, zmęczenie. Do tego dochodzą sytuacje, gdy dwujęzyczne dziecko mimo naszych starań odpowiada częściej w języku większościowym lub zaczyna mówić: „Nie rozumiem” czy „Nie chce mi się mówić po polsku”. Takie momenty potrafią podciąć skrzydła. Pojawia się pytanie: Czy to w ogóle ma sens?

To naturalne – spadek motywacji w dwujęzycznym wychowaniu jest częstym wyzwaniem. W dwujęzycznym domu nie zawsze widać natychmiastowe rezultaty, a na efekty naszych wysiłków często trzeba czekać. Szczególnie trudne są okresy przejściowe – np. pójście do przedszkola, zmiana miejsca zamieszkania, pojawienie się rodzeństwa.

Dlaczego warto mimo wszystko?

Warto kontynuować, bo język rodzica to coś więcej niż narzędzie komunikacji. To most do emocji, relacji, wspomnień, historii rodzinnej. To także dar – dający dziecku możliwość poruszania się w dwóch (lub więcej) światach. Nawet jeśli dziś dziecko mówi mniej po polsku, to słyszy, rozumie, buduje sobie wewnętrzne „ucho” dla tego języka. I nawet jeśli dziś nie widać efektów, one są. I najprawdopodobniej zaprocentują – może za miesiąc, może za kilka lat, może w dorosłości.

Dzieci wychowywane dwujęzycznie często później same mówią: „Dziękuję, że się nie poddałaś. Dzięki temu czuję się częścią czegoś większego”. (Zdarza się także: „Dlaczego zrezygnowałaś? Czy nie mogłaś zrobić więcej?”)

Rodzic rozmawiający z dzieckiem po polsku w domu, symbolizujący dwujęzyczne wychowanie i motywację do przekazywania języka polskiego.

Jak utrzymać motywację do mówienia po polsku?

  • Obniż poprzeczkę – ale nie rezygnuj. Zamiast godzinnych zabaw po polsku, może być jedno zdanie przed snem albo wspólna bajka.
  • Wybierz jedno stałe miejsce lub moment – i trzymaj się go. Może to być „polska kuchnia” albo „niedzielne śniadanie po polsku”.
  • Znajdź wspierającą społeczność. Wsparcie dla rodziców dwujęzycznych dzieci jest nieocenione – inni mają te same wyzwania i wspólne rozmowy naprawdę pomagają.
  • Zmieniaj formę, nie cel. Jeśli książki nie działają – może podcast? Jeśli rozmowy nie wychodzą – może wspólne gotowanie z polskimi nazwami składników?
  • Zadbaj o siebie. Zmęczony, przeciążony rodzic nie będzie miał siły do językowych zabaw. Motywacja rośnie, gdy mamy przestrzeń na oddech.
  • Więcej ćwiczeń – w nagraniu o motywacji do przekazywania języka polskiego.
  • Zapisz się do mojego newslettera i otrzymuj cotygodniową dawkę motywacji do przekazywania dzieciom języka polskiego: newsletter.

 Motywacja w dwujęzycznym wychowaniu

Spadek motywacji w dwujęzycznym wychowaniu to nie porażka – to część procesu. Kluczowe jest to, żeby nie traktować tych momentów jako koniec drogi, lecz jako sygnał: potrzebuję wsparcia, zmiany, nowej perspektywy. Przekazywanie języka polskiego to podróż – czasem trudna, ale pełna sensu. A każde polskie słowo wypowiedziane dziś – to ziarenko, które wyrośnie jutro.

Potrzebujesz wsparcia, żeby nie zgasła Twoja motywacja do przekazywania języka polskiego?

W moim indywidualnym programie wsparcia dla dwujęzycznych rodzin towarzyszę Ci krok po kroku – tak, by pojawiły się upragnione efekty, a codzienność z językiem polskim znów stała się lekka, naturalna i pełna sensu.
👉 Dowiedz się więcej i sprawdź, jak możemy pracować razem. Umów się ze mną na bezpłatną rozmowę na temat mojego wsparcia. Wybierz datę, która Ci pasuje: TUTAJ.

Jeżeli powyższy artykuł zainspirował Was do refleksji, podzielcie się nią z nami w komentarzach pod artykułem.